سفر به دهستان درز و سایبان(۲)/ از سوت قطار در خط مرزی لارستان تا لبخند خداوند به روستای «چاه نهر»/ درخواست اصلی: زیرساخت های اولیه

انتشار در۱ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۵:۴۳ ب.ظ سرویس:عناوین اصلی بدون دیدگاه 84 بازدید

سفر به دهستان درز و سایبان(۲)/ از سوت قطار در خط مرزی لارستان تا لبخند خداوند به روستای «چاه نهر»/ درخواست اصلی: زیرساخت های اولیه

«اقامتِ سه شبانه روزه مسئولان لارستان در روستاهای محروم دهستان درز و سایبان»، این عنوان سفری بود که طی روزهای سه شنبه تا جمعه دهم تا سیزدهم دی ماه امسال انجام شد. پیش از این بخش اول گزارش این سفر را در بازدید از روستاهای بلوچی، تمب پلویی، کهنه برهان، شتوان، سردشت، سایبان و درز خواندید(اینجا). در ادامه گزارش روز دوم سفر می آید:

«مهرآباد»، «رمیجان» و «دولت آباد» سه روستای نزدیک مرکز دهستان

صبح چهارشنبه است و کاروان مسئولان لارستان پس از اقامه نماز صبح و صرف صبحانه، ابتدا از دو خانواده مددجو و دارای چند معلول ذهنی و جسمی دیدار سپس درز را به مقصد روستای مهرآباد ترک کردند.

این کاروان در روستای مهرآباد به ترتیب از حسینیه، مسجد و خانه عالم در حال ساخت بازدید کردند سپس به سراغ یکی از خانه های روستا رفتند که در آن غیر پرورش دام خانگی و پخت نان محلی در یک استخر بزرگ برای پرورش میگو نیز آماده می شدند.

نام روستای بعدی «رمیجان» است و در توقف کوتاه کاروان مسئولان لارستان خانه عالم، مدرسه ابتدایی و تعدادی از مزارع روستا مورد بازدید قرار می گیرند. از جمله کمبودهای این روستا که در بیان مردم شنیده می شد شامل تاریکی معابر روستا در شب، خیابان کشی روستا و اختصاص دهیاری به آن بود.

«دولت آباد» نام روستایی دیگر در این منطقه است که البته برخلاف نامش اثری از دولت و آبادی در آن دیده نمی شود! جالب اینکه همین آبادی کوچک خود به دو بخش قدیم و جدید تقسیم که جمعیت آنها در دو بافت به ترتیب ۱۳۷ و ۱۳۱ نفر است.

کاروان مسئولان در مدرسه راهنمایی این روستا توقف می کنند و پای صحبت معلم و تعدادی از اهالی می نشینند. خواسته اصلی معلم این مدرسه این است که برای راهنماییِ سه کلاسه، کدی صادر شود تا دانش آموزان دولت آباد مجبور به طی مسافت ۲۷ کیلومتری تا درز نباشند. تاسیس خانه ورزشی، بهسازی جاده و اتصال دو بافت قدیم و جدید روستا به یکدیگر و دیوارکشی دور مدرسه مهمترین خواسته های اهالی این روستاست.

در ادامه راه و چسبیده به روستای دولت آباد نیز دکل فرستنده دیجیتال صدا و سیما نیز که در آستانه بهره برداری است مورد بازدید قرار گرفت.

حال و هوای متفاوت روستای «زیارت»

«زیارت» بی شک یکی از روستاهای مورد توجه این کاروان در دهستان درز و سایبان و شبیه به لوکیشن بعضی از فیلم های سینمایی است!

دو زیارتگاه این روستا باعث شده تا حال و هوای آن با دیگر روستاها متفاوت باشد. دو زیارتگاه که محل خاکسپاری «شاه قطب الدین بنی حیدر» و «شاه سید» است که اهالی روستا و دیگر مردمان منطقه برای آنها احترامی ویژه قائلند.

این روستا ۱۳۸ نفر جمعیت دارد و تعدادی از اهالی در مواجه با مسئولان درخواست هایی مثل تکمیل پارک، ساماندهی مسیل و رفع مشکل کمبود سهمیه آرد و نفت و… را مطرح می کنند.

نکته جالب دیگر سفر این کاروان به روستای زیارت، حل یک اختلاف بین زمین داران و کشاورزان این روستا بر سر نحوه آبیاری و زراعت، توسط بخشدار مرکزی لارستان بود.

تقاضای اینترنت همراه در «بیخویه»

آبادی بعدی مورد بازدید «بیخویه» است. روستایی با حدود ۱۱۰ خانوار ساکن که عمده ترین درخواست آنها آسفالت خیابان اصلی روستا، تکمیل و تجهیز پارک، لایروبی سد خاکی، اختصاص زمین توسط بنیاد مسکن به اهالی، راه اندازی اینترنت و به تبع آن فعال شدن دستگاه های پوز برای انجام امور بانکی و مالی است.

ایستگاه «راه آهن» مهیا برای رونق بخشی به منطقه

برنامه بازدید از ایستگاه راه آهن زاهد محمود که در مسیر راه آهن اصلی شرق کشور قرار دارد در روز اول سفر پیش بینی شده بود که به دلیل اجرای باتاخیر برنامه ها به روز دوم موکول شد.

این ایستگاه نزدیک به مرز لارستان و هرمزگان قرار دارد که با ساخت آب نمای آن الان دیگر تا خود ایستگاه آسفالت شده است. وارد سالن ایستگاه که می شویم فضایی تقریبا مناسب را متشکل از نمازخانه، سرویس بهداشتی و سالن انتظار را مشاهده می کنیم. مشکل بزرگ این ایستگاه البته خلوتی آن و عدم استقبال مورد توقع مردم است. دلایل آن البته می تواند متعدد باشد، اول اینکه اینجا همچنان فاقد برخی خدمات مثل پارکینگ، بوفه و غیره است که البته مقدمه ایجاد آنها هم تاسیس پاسگاه نیروی انتظامی برای تامین امنیت است.

به نظر می رسد با شرایط موجود غیر از اهالی روستاهای نزدیک این ایستگاه دیگر اهالی لارستان مثل مردم شهر لار با توجه به مسافت حدود ۱۷۰ کیلومتری لار تا ایستگاه و با توجه به کمبودهای مذکور ترجیح می دهند با طی مسافتی بیشتر از ایستگاه بندرعباس استفاده کنند.

نکته امیدبخش دیگر این منطقه انجام عملیات راهسازی و آسفالت ایستگاه راه آهن تا اولین روستای هرمزگان به نام «شهدادی» است که مسافتی حدود ۱۷ کیلومتر دارد. آسفالت مسیری حدود ۴/۵ کیلومتر لازم است تا دیگر مسیری خاکی را در این جاده نبینیم و خوشبختانه طبق شواهد و با همکاری و تعامل راه و شهرسازی هرمزگان عملیات مذکور بی وقفه درحال انجام است و به گفته یکی از کارگران این پروژه و به نقل از پیمانکار آن تا پایان امسال به اتمام می رسد.

به گفته بخشدار مرکزی لارستان این مسیر مسافت لار تا مشهد را ۴۰۰ کیلومتر کوتاه تر و مهمتر از آن روستاهای محروم این مسیر را از بن بست فعلی خارج می کند و رفت و آمد زیادی در این مسیر انجام خواهد شد.

در حین بازدید چند قطار حامل بار نیز از این ایستگاه عبور می کنند و اگر این وسیله را یکی از نمادهای جهان مکانیزه و پیشرفته بدانیم باید گفت فاصله این جهان با روستاهای نزدیک آن در لارستان بسیار زیاد است!

نزدیک ظهر است و با اتمام بازدید از ایستگاه راه آهن، کاروان مدیران در روستای دولت آباد برای اقامه نماز و صرف نهار آماده می شوند. پس از آن بخشدار مرکزی در مسجد و بیت الاحزان فاطمه الزهرای این روستا به گفت و گو با مردم می نشیند.

نکته جالب، پرسشگری و قدرت بیان یکی از دختران روستا است که با اعتماد به نفس و کاملا محترمانه به بیان مشکلات می پردازد. ناکارآمدی بیمه روستایی و پاسخگو نبودن بیمه مذکور در هزینه های آزمایشگاهی و عمل جراحی و…، فعال شدن مدرسه راهنمایی در این روستا برای اجتناب از ایاب و ذهاب خطرناک با مینی بوس، فقدان پزشک و مرکز درمانی در روستا و اجبار در مراجعه به درز، کمبود سهمیه آرد و مشکلات جاده روستا از جمله مهمترین کمبودهای دولت آباد عنوان می شود.

«چغدویه»ی چاه نهر، روی دیگر سکه دهستان!

بعد از ظهر است و کاروان مسئولان از جاده ای خاکی، نامناسب و نسبتا طولانی به سمت دشت معروف «چغدویه» در روستای چاه نهر حرکت می کنند. جالب اینکه به موازات این جاده خلوت و مسیر سخت تیرهای برق و شبکه برق رسانی خودنمایی می کنند!

قبلا درباره کشاورزی پررونق این دشت شنیده بودیم اما دیدن این منطقه لطف دیگری دارد. به حق که باید گفت لبخند خداوند همچنان در این منطقه قابل مشاهده است! اصلا «چاه نهر» روی دیگر سکه دهستان درز و سایبان است. هرچه در دیگر روستاها خشکی و خاک است اینجا سبزه و آب و هرچه انفعال و بیکاری اینجا فعالیت و جنب و جوش!

دشتی حاصلخیز با محصولات متعدد و متنوع. از سیب زمینی و بادمجان و مرکبات تا دانه های روغنی و گوجه فرنگی و گوجه گیلاسی، همه و همه محصولات همین دشت است که اینک شهرتی منطقه ای و حتی کشوری پیدا کرده و روزانه غالب محصولات چاه نهر به کلان شهرهای کشور و حتی کشورهای همسایه صادر می شوند.

سیب زمینی طرح استمرارِ اینجا که به گفته داریوش الهامیان دهیار، «برند» چاه نهر است و در تمام طول سال کشت و برداشت می شود و مشتریان زیاد داخی و خارجی دارد.

نزدیک غروب است و حیفمان می آید چرا ادامه این دشت زیبا را باید در تاریکی شب ببینیم! کاروان مسئولان با رسیدنِ شب در یکی از باغ های دشت اتراق می کند و البته تا پایان شب گروهی از عشایر چغدویه برای بیان مشکلات خود به دیدار آنها می آیند.

جالب اینکه جمعیت عشایر جغدویه از غالب روستاهای دهستان بیشتر است و به حدود ۱۰۰ خانوار و بالای ۸۰۰ نفر می رسد. نماینده عشایر چغدویه البته لیستی از مشکلات را تهیه کرده که شامل کمبود امکانات بهداشتی و درمانی و ورزشی است. ناتوانی در استفاده از وام های اختصاصی دولت به دلیل مشکل ضمانت های بانکی برای ساخت و ساز در زمین های محوله دولتی نیز از جمله دیگر مشکلات آنهاست.

پاسی از شب گذشته و کاروان مدیران لارستان بی شک تجربه و خاطره استراحت در باغ چغدویه در یک شب سرد زمستانی با صدای گاه و بیگاه سیلندرهای صوتی کشاورزان برای فراری دادن حیواناتی مثل «گراز» (که اگر آزادشان بگذاری یک تنه کل محصولات اینجا را تخریب خواهند کرد!) هیچگاه از ذهنشان پاک نخواهد شد.

*بخش سوم گزارش سفر به دهستان درز و سایبان را به زودی در همین سایت بخوانید. این گزارش ها توسط «روابط عمومی» و «کارگروه رسانه» بخشداری مرکزی لارستان تهیه شده است.