یاد دانش‌آموزانِ شهیدِ افغانستان در «اوز» گرامی داشته شد

انتشار در16 می 2021 ساعت 11:25 ب.ظ سرویس:برگزیده ها بدون دیدگاه 97 بازدید

یاد دانش‌آموزانِ شهیدِ افغانستان در «اوز» گرامی داشته شد

فایره رضائی/ اوز: شامگاه سه شنبه ۲۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۰، یادمان درگذشتگان حادثه تروریستی مکتب دخترانه سیدالشهدای غرب شهر کابل- افغانستان، به همت زوج جوان اوزی در محله مسکن مهر اوز بر پا شد.

این یادمان در سوگ قربانیان این حمله تروریستی با حضور کودکان و نوجوانان با افروختن شمع و خواندن دعا به ابراز همدردی با درگذشتگان این حادثه خونبار مدرسه دخترانه کابل افغانستان پرداختند.

این آیین با حضور دو نوجوان افغانستانی به نام های امیرحسین کریمی و امیر علی کریمی از فعالین محیط زیست محله مسکن مهر به نمایندگی از طرف کودکان افغانستان با شعارهای:  امنیت برای کودکان جهان، صلح و دوستی برای همه جهانیان، دنیایی عاری از خشونت، ما برای صلح به تمام کودکان افغانستانی و دنیا سلام می کنیم، ما با هیچ کجای دنیا و هیچ کشوری که کودک و نوجوان دارد جنگ نداریم؛ برگزار گردید.

امیر رضا رضایی و شمیم شمسی زوج تلاشگر ساکن محله مسکن مهر، خدمت به کودکان و نوجوانان را سرمایه گذاری برای آینده کشور و جامعه دانسته و در این راستا با بهره گیری از شیوه های خلاق برای پرورش فکر و ذهن کودکان به اجرای برنامه های فرهنگی ، ورزشی و تفریحی با محوریت بازیهای بومی محلی می پردازند.

رضایی ریشه اغلب آسیب پذیری های اجتماعی کودکان و نوجوانان را در عدم آشنایی کافی آنها با مهارت‌های اجتماعی می داند و از تمام متولیان جامعه شهری تقاضا دارد با اختصاص مربی کودک و نوجوان به هر محله جلوه‌های زیبای تعلیم و تعلم نمایان تر شود.

به گفته ایشان کودکان و نوجوانان تشنه فعالیت‌های گروهی هستند و ما با غفلت از این موضوع هیچ بستر، ساز و کار و فضایی در محلات نداریم و این آینده سازان جامعه ناگزیر از ورود به فضای مجازی و بازی های خطرناک رایانه‌ای است. ساختن شخصیت کودکان و نوجوانان، آموزش و پرورش روحی آینده سازان کشور توسط مربیان محله‌ای در واقع پر از معانی مثبت است که در آن با مهر و محبت توأم شده تا این آموزش‌ها در ذهن، یاد و خاطر کودکان و نوجوانان ماندگار شود.

صداهایی که شامگاهان از محله مسکن مهر به گوش می‌رسد؛ همهمه کودکان، دعاهای بلند آنان بعد از فعالیت های شبانه و چهره شادشان، اهالی محل را به آن سو جذب می کند. شور و شوق کودکان در میان هم سن و سال هایشان و در کنار کسانی که دلی به بزرگی آسمان  و مهربانی بی حد و حصر نسبت به آنها دارند؛ به قدری شوق انگیز است که آنها را از گوشه نشینی و عدم تمایل به حضور در جمع دوستان دور کرده است. آنها در حالی که شور و شوق و خوشحالی بچه ها را در چشمانشان می دیدند خرسند از عمل خود بودند.