ارزیابی شرایط انتخاباتی در لار/ سرخوردگی سیاسی و آثار آن

انتشار در۹ آبان ۱۳۹۸ ساعت ۷:۰۲ ق.ظ سرویس:مطلب شما بدون دیدگاه 39 بازدید

ارزیابی شرایط انتخاباتی در لار

سرخوردگی سیاسی و آثار آن

حامد مقدم: این روزها اسامی عده زیادی از کاندیداهای احتمالی برای انتخابات مجلس آتی (فقط از خود شهر لار) شنیده می شود.

این کاندیداها بر چند نوعند که من برایشان اسمهایی انتخاب کرده ام!:

– پیش کاندیداتور: آنهائی که فقط برای مطرح کردن نامشان می آیند و قصد و نیت اصلی شان، کاندیداتوری در دور بعد است و خبرسازی می کنند و انصراف می دهند.

– فراموش شده سیاسی: آنهائی که دیگر سمتی ندارند یا از لار رفته اند و یا خاندان و تبارشان در حال دور شدن از بزرگی و اعتبار گذشته است و تلاش دارند با کاندید شدن، خودشان را به یاد مردم بیاورند. البته خیلی از ایشان، با توجه به قوانین بازنشستگی، عرصه انتخابات مجلس (و شورای شهر) را آخرین شانس سیاسی خود می دانند.

– امتیاز خواهان و منفعت طلبان: آنهائی که کاندید می شوند و بنا دارند با کناره گیری به موقع، از برنده احتمالی، پست و سمتی مثل فرماندار و… طلب کنند.

– پیش مرگان: کسانی که تعمدا به عرصه طلبیده می شوند تا نقش سرباز جلودار و محافظ نفر اصلی را ایفا کنند. مانند همان نقشی که جهانگیری و قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری داشتند.

– گزینه های ذخیره: در طرح ریزی انتخابات، وقتی احتمال برود که گزینه اصلی ممکن است نتیجه نگیرد، در پلن B از این گزینه ها استفاده می شود که البته احتمال این مورد بسیار اندک است.

– رای خراب کن ها: برای هدف حذف گزینه اصلی انتخابات، افزایش تعداد کاندیداهایی که انصراف ندهند، یک استراتژی معمول است. برخی از ایشان هم، با هدف حرف زدن با مردم و باز شدن فضایی برای بیان دیدگاههایشان به میدان می آیند. ایشان برایشان مهم نیست که چه کسی به مجلس برود. تلاششان بر این است که آنکه دشمن خود می دانند وارد مجلس نشود.

– گزینه های اصلی: کسانی که واقعا شانس اصلی انتخابات محسوب می شوند.

شاید هر کدام از عناوین بالا شما را به یاد کسی یا کسانی بیندازد!

وقتی به سراغ خود کاندیداها می روید میبینید که اغلب ایشان بر این عقیده اند که رای بالائی دارند! چرا؟! علت را باید در بزرگنمائی اطرافیان ایشان جست که سبب می شود ارزیابی نادرستی از نتیجه به دست بدهد.

پس وظیفه تحلیل گران منطقه این است که با ارائه دیدگاههای واقع گرایانه تر، ضمن آگاهی دهی به مردم، کاندیداها را نیز از توهم موفقیت خارج کنند.

اینکه در این دوره، این حجم از تقاضای احتمالی کاندیداتوری وجود دارد (تحلیلم مربوط به خود لار است) به زعم بنده دو علت اصلی می تواند داشته باشد: یا آنکه این احساس بوجود آمده است که نیروی قدر و توانمندی در عرصه نیست و همگان بر آنند که شانس خود را بیازمایند؛ و یا آنکه کسانی خود را محق در منصب های سیاسی می دانسته اند و به سبب عدم کسب آن، با ورود به عرصه انتخابات قصد دارند امتیازی بگیرند یا ضرب شستی نشان دهند و یا با ایجاد تغییر در ساختار قدرت، شانس تازه خود را بیازمایند.

البته که همه این دلایل، منکر وظیفه شرعی و احساس تکلیف و درد خدمت مضاعف تا پایان عمر، نمی تواند باشد!

هر کدام از این دو دلیل درست باشد، بایستی نگاهی به عملکرد گذشته داشت که البته در این مقال نمی گنجد و در وقت دیگر به آن خواهم پرداخت.

اما بعد؛

از روشهای متداول میان مردم و اطرافیان کاندیداها برای درک بهتر شرایط و ارزیابی نتیجه انتخابات، مقایسه با ادوار گذشته است که این روزها زیاد می شنویم.

اما من هم می خواهم مقایسه خود را با ادوار دیگر بیان کنم تا شاید کمی راهگشا باشد:

این دوره از انتخابات، شباهت بسیار زیادی با انتخابات سال ۱۳۸۶ لارستان دارد. «سرخوردگیهای سیاسی» گسترده در لار که ناشی از مقایسه با امتیازات مکتسبه در حوزه های انتخابیه همجوار است، در کنار فضای ناامیدی تزریق شده به اجتماع و البته، ناامیدی از اینکه نیروهای ما توانائی لازم برای تحقق آمال مردم را ندارند؛ سبب عدم مشارکت گسترده در انتخابات خواهد شد. این موضوع در کنار فضای حاکم بر جریان اصلاح طلبی در کل کشور و شرایط اقتصادی مردم، همواره یک نتیجه را در پی داشته است: هر چه شهر شما بزرگتر باشد، احتمال مشارکت در انتخابات کمتر است.

به این موارد، نارضایتی «تشدید شده» و «تبلیغ شده» در شهرستانها، بخشها، و روستاهای حوزه انتخابیه را نسبت به لاریها، بیفزائید.

بر این اساس، کاهش مشارکت در لار و افزایش بیش از حد تعداد کاندیداها، موجب کاهش شانس لاریها برای موفقیت در انتخابات خواهد شد.

همچنین، در مقایسه با انتخابات سال ۱۳۸۴ ریاست جمهوری، به کنایه، بایستی به برخی از سیاسیون عرض کرد که آن زمان، کسانی همچون هاشمی و کروبی به سبب غرور سیاسی، هرگز فکر نمی کردند که جوان گمنامی همچون احمدی نژاد بتواند از ایشان پیشی بگیرد. در واقع، ایشان ارزیابی درستی از سرخوردگیهای سیاسی (ناشی از درگیریهای بی نتیجه چپ و راست) و مسائل اقتصادی مردم و بی عدالتی های حاکم شده، نداشتند.

چه خوشمان بیاید و چه نیاید؛ تا الان، فضای حاکم بر لار و لارستان بر این منوال است.

اگر چیزی در این نوشتار هست که شما را می آزارد، بهتر است بجای رجم نگارنده، به تغییر رویه برای حصول نتیجه بیاندیشید!!

*برگرفته از کانال لارستان بزرگ از منظر توسعه شهری وم نطقه ای:

@larestan_moqaddam