با تغییر ناسازگاریم! دانیال افتخاری: نمیدانم چرا در این شهر خیلی از ما با تغییر سر سازگاری نداریم! شاید این هم یک دلیل روانشناسانه و علمی دارد؛ هر چه هست، ما مردمی هستیم که اکثرا دوست داریم در همین وضعیت بمانیم و اگر تغییری هم بخواهیم، بسیار کُند و آرام پیش میرویم. وقتی مکان جدیدی (تفریحی، تجاری، اداری و…) به شهر اضافه میشود، یا اینکه فرد جدیدی در سِمَتی قرار میگیرد، و محلی نوسازی و بهسازی میشود… در همه این حالات، خیلی از مردم لار ایراد و بهانه میگیرند و بهطور کلی یا سازگار نمیشوند یا دیر خود را وفق میدهند. در اینجا نمیخواهم به موارد مختلف اشاره کنم که حقیقتا مجالی وسیعتر میطلبد؛ تنها به یک مورد اشاره میکنم که برای ساکنان شهر ساکت و آرام ما عادی شده: دوست ندارم از «مرگ» حرف بزنم اما به هرحال واقعیتی است که یک روز به سراغ همه ما از پیر و جوان و زن و مرد میآید. وقتی کسی از عزیزان ما به رحمت حق میپیوندد، پس از مراسم تشییع و خاکسپاری، فردا روزی همه آشنایان و دوستانمان به مکانی میآیند که تسلی خاطر ما باشند… بگذریم از اینکه در و دیوار آن مکان نسبتا قدیمی، مناسب روحیات عزاداران نیست؛ دیگر شرایط آن هم اصلا جالب و آرامشبخش نیست! ممکن است خیلی از ما بگوییم: «این حرفها چیست؟! کسی از دنیا رفته و اطرافیانِ داغدار و افسرده، دیگر برایشان مهم نیست کجا به سوگ بنشینند و دیگران به آنا, ...ادامه مطلب