انتشار در۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۴:۵۸ ب.ظ
سرویس:
اندیشه,
مطلب شما یک دیدگاه
36 بازدید
آنجا که «هنر» به دیدار «مذهب» رهسپار میشود
بنیامین صباغی/ جویم: دکتر شریعتی مقاله ای دارد به نام «مذهب دری و هنر پنجره ای». دکتر شریعتی آنجا اشاره می کند که چرا شاعر شعر می گوید و موسیقیدان آهنگ می سازد و نقاش، نقاشی می کند و عکاس …
اینها همه به خاطر این است که آنها در این دنیا و واقعیت های موجود در دنیا ارضا نمی شوند. اما چرا ارضا نمی شوند؟
مثلاً چرا موسیقیدان با شنیدن صدای واقعی ارضا نمی شود و به دنبال خلق قطعه ای موسیقایی می رود. دکتر شریعتی جواب می دهد: به خاطر اینکه انسان از دنیای دیگری آمده و این دنیا جایگاه واقعی او نیست؛ و با این گفته که: هنر پنجره ای مجازی رو به دنیای دیگری است که باید باشد و نیست و مذهب دری واقعی به روی دنیایی است که باید باشد و هست، مقاله را به اتمام می رساند.
من گاه افسوس می خورم که چرا او به سفارش علامه طباطبایی گوش نداد و در کلاسهای فلسفه ایشان شرکت نکرد؛ هر چند بعدها خود به فرزندش سفارش نمود که فلسفه بخواند، کاری که خود نیز باید انجام می داد و نداد! بخصوص فلسفه هایی مانند فلسفه دین، هنر و سیاست. به هر روی با توجه به آنچه گفته شد، آثار هنری ناله های نیِ جدا شده از نیستان هستند؛ ناله های مرغ باغ ملکوتی که از عالم خاک نیست و چند روزی، قفسی ساخته اند از بدنش. بی جهت نیست که دکتر زرین کوب به مخاطب خویش بانگ می زند که چرا می گویند اسلام را با هنر سر سازگاری نیست؟!؛ این دو یکدیگر را در آغوش می کشند آن هم در مسجد. و بی جهت نیست که برترین آثار هنری مثل نقاشی های داوینچی و میکلآنژ بر دیوارهای کلیساست، و مجسمه داوود است که از برترین های هنر مجسمه سازی و میکلآنژ است. هر قدر که کلیسا جایگاه هنرهای فاخری چون نقاشی، موسیقی و مجسمه سازی است؛ بعد از معماری که در هر دو دین و ساخت کلیسا و مسجد مشترک است، در عالم اسلامی این صوت، خط، کاشیکاری و هنرهایی از این دست هستند که برای رسیدن عاشق به معشوق و سر دادن این گفته که «من مَلَک بودم و فردوس برین جایم بود/ آدم آورد در این دیر خراب آبادم»، همه جا را آذین بسته اند.
شهرستان خنج...
ما را در سایت شهرستان خنج دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : خنجی up بازدید : 319 تاريخ : جمعه 22 ارديبهشت 1396 ساعت: 16:31
0 0
جالب بود